فصل دوم سحبا را با بزرگترین دغدغه مان آغاز کردیم، قانون خواهی و مشروطه. سعی کردیم تعریف نسبتاً مناسبی از مفهوم مشروطه ارائه دهیم که البته مستلزم نقد سرفصل درس حقوق اساسی تدوینی وزارت علوم نیز بود.
با دکتر شاهی مروری بر مشروطه ایرانی داشتیم. از یکصدوچهارده سال پیش تاکنون، با دغدغه‌های حکومت قانون، برتری قانون اساسی، تضمین حق ها و البته انتخابات و تنش های همیشگی اش. دکتر شاهی بر این باور بودند که هنوز ما ایرانیان نگاه «من قانون هستم» داریم، در هر سطحی و نیز متاسفانه نهادهای ضامن اقتصاد جامعه محور در ایران غنی و قوی نیست.
دکتر زمانی نیز تجربه ایران را با تجربیات غرب و دیگر کشورهای غرب آسیا مقایسه کردند. از این گفتند که هنوز انقلاب علمی در ایران رخ نداده بود (و نداده است) که پیامدی چون انقلاب سیاسی دنبال شد و این محور مهمی برای درک ناکامی مشروطه خواهی است. همچنین اکنون با تجربه چین، شاید جهان در معرض انتخاب مجدد میان کارآمدی و دموکراسی است، هرچند پدیده‌هایی نظیر ترامپ یادآوری می‌کنند که مشروطه‌خواهی لیبرال خودتخریب گر و در عین حال خودترمیم گر است.
بنده هم نکاتی در میان گفتگو مطرح کردم که البته به تناسب پرسشها و بعضاً در ازای گفتگو با دوستان ارجمند بود و پیشنهاد میکنم فایلهای دو ساعت گفتگوی ما را که در کانال آپارات، تلگرام و وبلاگ منتشر خواهد شد، ببینید.
پ.ن: آغاز فصل دوم #سحبا با مشقت های همیشگی اینترنتی همراه بود اما به لطف خدا به خوبی برگزار شد.
دریافت فایلهای تصویری
