در سومین نشست سهشنبههای حقوق بینالملل و ایران و در کنار دکتر خلف رضایی به خروج احتمالی ایران از معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای پرداختیم. خلاصه بحث آن که با توجه به این که فعلا مدعای ایران مربوط به تحریمهای آمریکاست، بیشتر ارجاع به ماده 60 کنوانسیون وین مطرح است اما در صورت ارجاع مجدد وضعیت به شورای امنیت، امکان استناد به ماده ده معاهده در راستای ماده 54 کنوانسیون وین میسر خواهد بود و ماده 45 کنوانسیون نیز مانع این استناد نخواهد شد. البته طرح تدوین شده نمایندگان مجلس به ویژه از جهت استفاده از لفظ اقدام متقابل که متضمن غیرقانونی بودن خروج است، قابل انتقاد است. همچنین خروج مستلزم اطلاع به شورای امنیت است و پس از آن نافذ خواهد بود.
به علاوه خروج در چارچوب معاهده نیازی به مصوبه مجلس ندارد.
نکته دیگر اینکه ممکن است تعهدات ناشی از معاهده را عرفی تلقی نمود، حتی در غیر این صورت نیز بنا بر اصل استاپل، تعهد ایران به عدم تولید سلاح هستهای از منظر حقوق بینالملل، باقی میماند و از حیث سیاسی نیز احتمالا نمیتوان انتظار داشت که روسیه و چین از اقدام ایران حمایت کنند، نتیجتا با بقای تعهدات ایران در چارچوب منشور ملل متحد، دست شورای امنیت برای اقدامات آتی باز خواهد بود.
فایل ویدیویی این نشست اکنون در کانال تلگرام به نشانی drmaghami در دسترس است.