ماده 38 اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری که به عنوان منبع شناخت منابع حقوق بین الملل شناخته می شود، اشاره ای به اعمال یکجانبه دولتها نکرده است؛ اما با تکنیکهای حقوقی متعدد و به ویژه با تکیه بر رویه قضایی می توان گفت این اعمال نیز می توانند موجد حقوق و تعهداتی در روابط بین المللی باشند. به بهانه انتشار کتاب جدید دکتر سیامک کریمی در ارتباط با این موضوع، در سی و چهارمین برنامه سحبا به مسأله اعمال یکجانبه دولتها خواهیم پرداخت و تلاش می کنیم به این سؤال پاسخ دهیم که آیا اعمال مزبور، منبع مستقلی هستند یا ناشی از اصل استاپل یا اصول دیگر؟ همچنین تحت چه شرایطی این اعمال حق و تعهد ایجاد میکنند؟ پاسخ رویه بین المللی به این سؤالات چیست؟