بعد از قطعی شدن یادداشت دکتر رنجبریان، از چند نفر از هم کلاسی هایم که همگی دانشجوی دکتر بوده و هستیم دعوت کردم، یادداشت نوروزی بفرستند با هر موضوعی و هر سطحی و هر حجمی – تقصیر خودم است که اینقدر دستشان را باز گذاشتم! – و در این میان، باز فقط «نمک گیر» یا «یادداشت گیر» خانم دکتر رضوان باقرزاده شدم. گرفتاری سایر دوستان، در حد این چند سطر هم برایشان فرصت نگذاشته است. عید همه «بچه های دانشکده حقوق»، مبارک!
این هم چند سطر عیدی خانم باقرزاده است برای خوانندگان وبلاگ، با خطاب مخصوص برای دانشجویان همیشگی حقوق:
از مهر 81 تا همین امروز بیش از 11 سال گذشته است؛ زمان زیادی به نظر میرسد. اما برای من که این سالها در دامن مهربان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران روزگار را اغلب به شیرینی گذراندهام، به سرعت برق و باد گذشته است. اصلاً خاصیت دانشجویی این است: روزها را دلپذیرتر و البته پرشتاب تر میکند. خوشحالم که در گذر این ایام دوستان عزیزی هم یافته ام که میدانند و میفهمند و مهربان هستند. بهارتان خجسته!
