مبانی ممنوعیت مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی از منظر حقوق بین‌الملل

مقاله

مبانی ممنوعیت مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی از منظر حقوق بین‌الملل (با نگاهی به انتقال ویروس کرونا از خفاش به انسان)

فصلنامه پژوهش حقوق عمومی
ش ۶۷، تابستان ۱۳۹۹

پیرو فراخوان و دعوت فصلنامه پژوهش حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، مقاله‌ای با مشارکت و همکاری دو دوست ارجمندمان آقایان ملت و احسن‌نژاد تدوین کردیم تا بگوییم باید به روند تغذیه از #حیوانات_وحشی پایان داد تا بشریت هم آرام گیرد. بخش‌های مرتبط با حقوق بشر و تحلیل محدودسازی حق بر غذا و حق انتخاب غذا به علاوه بخش تعهد به پیشگیری از بلایا و نیز ساختار #تحقیق با همفکری دوستان توسط بنده نگارش و تنظیم شده است.
امید است که مقبول طبع مخاطبان نیز باشد. ویژه‌نامه مجله اخیرا با عنوان شماره ۶۷ام منتشر شده است.

چکیده:
مطابق گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا به عنوان علت بیماری کووید19 ریشه در انتقال ویروس از خفاش به انسان داشته‌است. بسیاری از این نوع بیماری‌های کشنده، ناشی از تغذیه انسان از حیوانات وحشی است که منجر به تهدید امنیت انسانی میلیاردها انسان و مرگ چندصدهزار نفر شده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال یافتن بنیان‌هایی برای ممنوع شناختن یا ممنوع ساختن تولید، مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی در چارچوب حقوق بین‌الملل است. بدین منظور و با ارائه استدلال‌های حقوقی تبیین شده است که اولاً حق برغذا مانع ممنوع‌شناختن این اقدامات نیست و حتی مؤید آن است. ثانیاً تعهدات دولت‌ها درخصوص پیشگیری از بلایا ایجاب می‌کند تولید، مصرف و تجارت مصرف غذایی این حیوانات را ممنوع سازند. علاوه بر این، در فرض عدم ممنوعیت صریح نیز زیان‌های گسترده ناشی از مصرف حیوانات وحشی، دولت‌های قاصر از باب ورود خسارت مسئولیت بین‌المللی دارند. همچنین حفاظت از تنوع زیستی ایجاب می‌کند حقوق بین‌الملل چنین مصارفی را ممنوع سازد. بنابراین پیشنهاد می‌شود دولت‌ها از طریق انعقاد معاهده‌ای مشخص نسبت به توقف روند حاضر اقدام نمایند.

دریافت مقاله:
https://qjpl.atu.ac.ir/article_12032.html 

تمامی مقالات این شماره (ویژه‌نامه #کرونا)
https://qjpl.atu.ac.ir/issue_2180_2181.html 

ارزیابی حقوقی تحریم‌های آمریکا علیه ایران در همه‌گیری جهانی کووید ۱۹

امیر مقامی

علی اکبر جعفری ندوشن

فصلنامه حقوق اسلامی، دوره 17،‌ش 64، بهار 1399.

چکیده

در شرایط همه‌گیری (پاندمی) بیماری کووید19 که مقابله مؤثر با آن مستلزم تقویت امکانات بهداشتی و درمانی همه کشورهاست، ارزیابی ضرورت لغو تحریم‌های یکجانبه علیه ایران که یکی از نخستین کشورهای درگیر با این بیماری بوده، یک مسأله حیاتی است. علاوه بر تردید‌هایی که همواره نسبت به قانونی‌بودن تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران وجود داشته-است، تحقیق توصیفی – تحلیلی حاضربه دنبال پاسخ این پرسش است که تحریم‌های مزبور در شرایط مقابله با کووید19 کدامیک از قواعد حقوق بین‌الملل را نقض می‌کند؟یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد دولت آمریکا باید در راستای تعهد به همکاری بین‌المللی و تعهد به احترام به حقوق بشر، همچنین در جهت التزام به تعهد به همکاری بین‌المللی به‌منظور حمایت از اشخاص در هنگام بلایا تحریم‌های یکجانبه را لغو کند. علاوه بر این، تعهدات دولت آمریکا در چارچوب حقوق بین‌الملل سلامت نیز از دیگر ضرورتهای لغو تحریم‌ها است و می‌توان این تخلف را از طریق مکانیسم داوری مقرر در مقررات بهداشتی بین‌المللی پیگیری نمود.

کلیدواژه‌ها

• تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران 
 
• همه‌گیری جهانی 
 
• کووید19 
 
• تعهد به همکاری بین‌المللی 
 
• حقوق بین‌الملل سلامت 
 
• حمایت از اشخاص در هنگام بلایا

دسترسی به مقاله:

http://hoquq.iict.ac.ir/article_40493.html

تحریم سالهای کووید۱۹

چرا آمریکا باید تحریم­های یکجانبه علیه ایران را در راستای مقابله با کووید19 لغو نماید؟

 

منتشر شده در سمپوزیم کرونا و حقوق و روابط بین‌الملل

تالار گفتگوی انجمن ایرانی مطالعات ملل متحد

https://plink.ir/i7DSl

 

«تحریم یکجانبه» هنوز می­تواند موضوع چالش­برانگیزی برای حقوق بین­الملل تلقی شود؛ زیرا همچنان وفاقی پیرامون قانونی­بودن/نبودن آن وجود ندارد. باوجوداین، در عصر همه­گیری ویروس کرونا چالش­های مضاعفی پیش روی این موضوع قدیمی قرار گرفته است. دولت ایران، مصرّ است که ایالات متحده باید به منظور صیانت از حقوق بشر و همکاری در مقابله مؤثر با بیماری کووید19 تحریم­ها را ملغی نماید؛ البته موضع اساسی دولت ایران ضرورت لغو تحریم در چارچوب برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت است و لغو تحریم در شرایط کنونی را به صورت خاص و مؤکد مطرح می­نماید.

نوشتار پیش رو از این منظر به چالش اخیر می­نگرد که ورای هرگونه مدعایی درخصوص مشروعیت حقوقی بین­المللی تحریم­های یکجانبه، آیا دولت آمریکا در شرایط خاص حاضر تکلیفی (ولو مضاعف) مبنی بر لغو تحریم­ها دارد یا خیر؟ لذا از سه منظر حقوق بشر، حقوق بین­الملل پاسخ به بلایا و حقوق بین­الملل سلامت به این پرسش پاسخ خواهیم داد. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که ممکن است بنابر استدلال­هایی که مجال آن، فراهم نیست اصرار بر استمرار تحریم­ها «جنایت علیه بشریت» نیز تلقی شود؛ لیکن چون موضوع اخیر در حوزه مسئولیت کیفری فردی مطرح می­شود از ارزیابی آن چشم­پوشی کرده­ایم.

 

1- تحریم و کووید19: نقض حقوق بشر

تحریم­های یکجانبه آمریکا، توانایی دولت ایران برای ایفای تعهداتش به موجب میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ح.ا.ا.ف) به­ویژه حق بر سلامت و حق تأمین اجتماعی را شدیداً تحت تأثیر قرار داده است. اگرچه دولت آمریکا عضو میثاق نیست اما میثاق را امضا نموده و برابر ماده 18 کنوانسیون وین راجع به حقوق معاهدات ملزم است از اعمالی که مغایر موضوع و هدف میثاق باشد، خودداری نماید. به اعتقاد کمیته تعهد هر دولت در ارتباط با میثاق «از التزام به ارتقای احترام به همه حقوق بشر در منشور ملل متحد» ناشی می­شود.